نوشته‌های یک گیک

چند روز قبل، دیگه اوبونتو کلافم کرد و خسته شدم از اینکه ندونم چی به چیه. پس مستقیم آرچ رو زدم به فلش و بایوس رو ادیت کردم که از فلش هم بوت کنه. بعد تو دو روز همه چیز کانفیگ شد و الان خیلی بیشتر از قبل میدونم کامپیوترم چطور کار میکنه و چی به چیه. مشکلاتی هم که پیش اومدن، باعث شدن چیزای جدیدی یاد بگیرم. مثلا، الان میدونم که اگه بخوام از اوپن‌باکس (و نه یونیتی) از HDMI استفاده کنم، میتونم از lxrandr استفاده کنم (با تشکر از توسعه‌دهنده‌های باحال lxde ;) ) و برای حل مشکل صدای HDMI هم شاید این مطلب به درد بخوره. یا مثلا میدونم که اگه صدای کامپیوتر با یوزرهای غیر از روت کار نکنه، باید به گروه audio اضافشون کنم. البته بعضی مشکلات هم هستن که هنوز نتونستم حل کنم. مثل read-only بودن پارتیشن‌های ntfs (از زمان جاهلیت ویندوزی بودن موندن، ولی فایل‌های مهم زیادی توشون هستن) (حل شد ;) ).

اوپن باکس رو هم میخواستم از کانفیگ قبلیم استفاده کنم، ولی بعد دیدم دیگه خوشم نمیاد ازش. پس دوباره کانفیگ کردم و این‌بار به نظرم خیلی بهتره. ابزار استفاده شده هم wbar برای بار سمت راست، tint2 به جای fbpanel بالای صفحه، conky برای اطلاعات کامپیوتر، feh برای ست کردن بک‌گراند و xfce4-xkb-plugin برای سویچ بین زبان‌های کیبورد. والپیپر رو یادم نیست از کجا آوردم.

در آخر پیشنهاد میکنم حتما حداقل آرچ رو امتحان کنین. بعدش دیگه نمیتونین ازش دست بردارین. اینکه همه چیز دست خودتون باشه، واقعا حس خوبیه.

پی‌نوشت: مشکل read-only بودن پارتیشن‌های ntfs رو با نصب بسته‌ی ntfs-3g حل کردم ;)